آشنایی با دین زرتشت و تاریخ ایران باستان

ادامه مطلب

پاسخ سرود «ا«شم وهو» که در اوستا چنین آمده است: اَشِم وُهو. وَهیشتِم اَستی. اوشتا اَستی. اوشتا اَهمایی. هیَت اَشایی. وَهیشتایی. اَشِم؛ اشویی بهترین گزینش است. روشن روانی (خوشبختی) است. این چنین خورسندی برای پوینده ای است که خواهان بهترین اشویی باشد.( اشویی را تنها برای ارزش اشویی خواستار باشد) اشویی چیست؟ بینش زرتشت هنجاری درست رادر ساختارهستی، زندگی مردم و همه ذره های آفرینش بیان کرده است که نام آن در اوستا به گونه های «اشا»، «اشم» و «اشه» آمده است. در گویش پارسی می توان واژگان راستی، درستی، پاکی و نیکی و همانند آنها را برایش بیاوریم. این سرود یکی از سرودهای نغز اوستاست وبارها در نیایش سروده می شود.

در بینش ایرانیان باستان چهار آخشیج (= عنصر) گرامی بودند وپدیدآورنده زندگی که بایستی پاک نگهداری شوند.

ادامه مطلب

به هر روی آنچه برای ما ارزش دارد، خود جشن سده است که نیاکان ما در اینروز، پس از نیمروز آماده شده و گرد هم آمده و به ستایش و نیایش به درگاه اهورامزدا و سخنرانی و ارشاد مردم، می پرداختند.

ادامه مطلب

دراین مورد چند دیدگاه وجود دارد که همگی با هم در پیوندند. نخست آنکه واژه ی سده،  از شماره‌ی سد (۱۰۰) می آید که در این مورد روایت زیاد است،

ادامه مطلب

جشن سده یکی از آن جشنهایی است که جنبه ی فرهنگی دارد و همانگونه که جشن نوروز، جشن آغاز سال و جشن مهرگان، جشن نیمه سال بوده است. جشن سده نیز جشن پایان سال به شمار می آمده است.

ادامه مطلب

یکی از آن جشنهایی است که جنبه ی فرهنگی دارد و همانگونه که جشن نوروز، جشن آغاز سال و جشن مهرگان، جشن نیمه سال بوده است. جشن سده نیز جشن پایان سال به شمار می آمده است. این جشن یکی از جشن هایی است که به نام جشن های آتش نامور بوده اند، یعنی جشن های سده، سوری(چهارشنبه سوری)، آذرگان، شهریورگان و اردیبهشت‌گان یا گلستان‌جشن که دو جشن نخست یعنی سده و سوری بیشتر جنبه ی ملی دارند و جشن‌های دیگر بیشتر جنبه ی دینی داشته و امروز دیگر مرسوم نبوده و به فراموشی رفته اند.

ادامه مطلب

جشن های ماهانه ایرانیان در درازای سال چندین گونه جشن داشته اند / دارند، که یکی از این گونه ها جشن های ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی می شوند. در گاه شمار زرتشتی / ایرانی هر ماه ۳۰ روز دارد و هر روز هم نامی. در میان این نام های ۳۰ گانۀ روزها، نامهای ۱۲ ماه سال نیز وجود دارند. بنابراین در هر ماه، دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن می گیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام ، جشن آن ماه را نامگزاری می کنند، مانند

ادامه مطلب

ایریس تَنام. اوروانُو. یَزَمئیده. یا اَشَه اُونام. فرَوَشَه یُو" بر روان و فروهر آزاد شده نیکوکاران وپارسایان درود باد چمار (معنی) واژگانی این سرود چنین است: ایریسته (آزادشده)، اوروان (روان)، یزه مئیده (درود وستایش)، یا (همچنین)، اشه اونام (پیروان راستی، نیکان) فروشه یو (فروهر) پس از این سرود سه بار اشم وهو خوانده می شود.

۱- آنچه را گذشته است فراموش کن و به آنچه نرسیده است رنج و اندوه نبر۲- پیش ازپاسخ دادن اندیشه کن

ادامه مطلب